Η μάχη του Μαραθώνα (α μέρος)

Ιστορική η σημερινή μέρα αφού ο 28ος Διεθνής κλασσικός Μαραθώνιος δρόμος αποτελεί την κορύφωση των εορταστικών εκδηλώσεων για την συμπλήρωση 2500 χρόνων από την μάχη του Μαραθώνα. Θα επιχειρήσουμε λοιπόν ένα μικρό αφιέρωμα στο τόσο σημαντικό για την ανθρωπότητα ιστορικό γεγονός.

Η Μάχη του Μαραθώνα διεξήχθη το 490 π.Χ. ανάμεσα στους Αθηναίους και Πλαταιείς από τη μια πλευρά και τους Πέρσες από την άλλη, στην πεδιάδα του Μαραθώνα της Αττικής. Έληξε με νίκη των Ελλήνων και σήμανε το τέλος της πρώτης ουσιαστικής απόπειρας της Περσικής αυτοκρατορίας, επί βασιλείας Δαρείου Α' να υποτάξει τις πόλεις της ηπειρωτικής Ελλάδας.

Αίτια των περσικών βλέψεων

Το 510 π.Χ.,ο τύραννος των Αθηνών, Ιππίας (γιος του Πεισίστρατου), εξορίστηκε απο τους Αθηναίους με τη βοήθεια του βασιλιά της Σπάρτης Κλεομένη Α΄. Με τη βοήθεια, όμως, του έτερου βασιλιά της Σπάρτης Δημάρατου, κατέφυγε στην αυλή του Δαρείου, για να ζητήσει βοήθεια.
Μετά την αποτυχία της επανάστασης της Ιωνίας (499-494 π.Χ.), ο Δαρείος αποφάσισε να υποτάξει τους Έλληνες και να τους τιμωρήσει για τη συμμετοχή τους στην εξέγερση. Το 492 π.Χ. ο Δαρείος έστειλε μια στρατιά, με επικεφαλής το γαμπρό του Μαρδόνιο. Αυτή η στρατιά κατέλαβε τη Θράκη και ανάγκασε τον Μακεδόνα βασιλιά Αλέξανδρο Α' να δηλώσει υποταγή στον Μεγάλο βασιλέα. Συνεχίζοντας προς νότο όμως, μεγάλο μέρος του περσικού στόλου καταστράφηκε από τρικυμία έξω απο την χερσόνησο του Άθω και ο Μαρδόνιος αναγκάστηκε να επιστρέψει στην Ασία. Στο δρόμο της επιστροφής ο στρατός του Μαρδόνιου δέχτηκε επίθεση από το θρακικό φύλο των Βρυγών (Φρυγών) και είχε σημαντικές απώλειες. Η βόρεια Ελλάδα υποτάχθηκε στη Περσική αυτοκρατορία και ήταν πλέον ανοιχτός ο δρόμος για τη νότια Ελλάδα.
Ο Δαρείος πληροφορήθηκε από τον Ιππία οτι οι Αλκμαιωνίδες, μια ισχυρή αθηναϊκή οικογένεια, ήταν αντίθετοι με τον Αθηναίο στρατηγό Μιλτιάδη και θα βοηθούσαν στην επάνοδο του Ιππία. Θα δέχονταν επίσης τις Περσικές αξιώσεις με αντάλλαγμα να συγχωρεθούν για τη συμμετοχή τους στην εξέγερση των Ιώνων. Ο Δαρείος θέλησε να εκμεταλλευτεί την ευκαιρία να εξουδετερώσει την Αθήνα και να αφήσει μόνη της τη Σπάρτη, κάνοντας το έργο της υποταγής των Ελλήνων ευκολότερο. Το σχέδιο του Δαρείου ήταν να τρομοκρατήσει τους Αθηναίους και να κάμψει τη θέλησή τους για αντίσταση, με την κατάληψη της Ερέτριας, η οποία δεν θα έφερνε μεγάλη αντίσταση. Στη συνέχεια θα αποβίβαζε στρατό στο Μαραθώνα, ώστε να τραβήξει τον αθηναϊκό στρατό μακρυά απο την πόλη και ταυτόχρονα θα απειλούσε την ανυπεράσπιστη πλέον Αθήνα με μεταφορά στρατού δια θαλάσσης (περιπλέοντας το Σούνιο).
Μάλιστα, ο Δαρείος, υπολόγιζε στην ουδετερότητα των υπολοίπων ελληνικών πόλεων, ώστε να μην βοηθήσουν την Αθήνα την ώρα που θα κινδυνεύει από το στρατό του. Έτσι διέταξε ο στρατός του να περάσει μέσα από το Αιγαίο και να τιμωρήσει πρώτα τα νησιά που αρνήθηκαν να δεχτούν την εξουσία του Πέρση μονάρχη και ύστερα να επιτεθεί στις δυο πόλεις που βοήθησαν στην Ιωνική επανάσταση. Με αυτό το τρόπο έδειχνε ότι στόχος του δεν ήταν η υποταγή όλης της Ελλάδας αλλά η τιμωρία των πόλεων που αμφισβήτησαν την αυτοκρατορία του Δαρείου. Με δεδομένο ότι οι ελληνικές πόλεις δεν είχαν καλές διπλωματικές σχέσεις μεταξύ τους, καθώς υπήρχαν πολλά μέτωπα πολέμου ανοιχτά, η εξαγγελία πολέμου-τιμωρίας ήταν η καλύτερη. Τα μέτωπα πολέμου που ήταν ανοιχτά ήταν Αθήνας εναντίον Αίγινας, Σπάρτης εναντίον Άργους, Θήβας εναντίον Πλαταιών, Χαλκίδας εναντίον Ερέτριας και Θεσσαλίας εναντίον Φωκίδας. Η εξωτερική πολιτική όλων των πόλεων ήταν στραμμένη σε αυτά τα μέτωπα και δεν θα νοιαζόντουσαν για τα εξωτερικά προβλήματα της Αθήνας.
Με αυτά τα δεδομένα εξηγείται και η στάση που κράτησαν η Θήβα, το Άργος και η Αίγινα κατά τη διάρκεια των Περσικών Πολέμων. Οι ηγεσίες αυτών των πόλεων-κρατών είχαν ταχθεί είτε φανερά είτε μυστικά με την ηγεσία της Περσίας για να κερδίσουν τον γεωπολιτικό έλεγχο των περιοχών όπου είχαν συμφέροντα. Έτσι η Αίγινα αποτελούσε προγεφύρωμα για την επίθεση των Περσών στην Αθήνα και για αυτό η αντιπερσική πολιτική του βασιλιά Κλεομένη της Σπάρτης ανάγκαζε τους πέντε Έφορους στη Σπάρτη να στείλουν 1.000 οπλίτες προς ενίσχυση των Αθηναίων στη κατάληψη της Αίγινας το 492 π.Χ. Η Αθήνα νίκησε την Αίγινα και στέρησε τη Περσία από ένα πολύτιμο σύμμαχο, ενώ όταν εισέβαλε ο Ξέρξης στην Ελλάδα, η αντιπερσική μερίδα πολιτικών στο νησί είχε αναλάβει την εξουσία χάρη στη βοήθεια του Θεμιστοκλή. Με αυτά τα δεδομένα ξεκίνησε η περσική εκστρατεία.

Η μάχη του Μαραθώνα (β μέρος)

Συνεχίζουμε το αφιέρωμα μας στη μάχη του Μαραθώνα.

Έναρξη της περσικής εκστρατείας του 490 π.Χ.

Πράγματι, την άνοιξη του 490 π.Χ. ο Περσικός στρατός επιβιβάσθηκε στα πλοία με βάση τη Κιλικία. Αυτά παρέπλευσαν την Ιωνία ως τη Σάμο. Διοικητής του ιππικού ήταν ο Δάτης και διοικητής του πεζικού ο Αρταφέρνης, γιος του ομώνυμου σατράπη των Σάρδεων. Από εκεί κατευθύνθηκαν προς τη Νάξο, ενεργώντας αιφνιδιαστική επίθεση και έτσι οι κάτοικοι δεν πρόλαβαν να οργανώσουν την άμυνα του νησιού. Από τους Νάξιους, άλλοι κατέφυγαν στα ορεινά σημεία και άλλοι εξανδραποδίσθηκαν, οι ναοί και οι κατοικίες πυρπολήθηκαν και το νησί έμεινε υπόδουλο στους Πέρσες ως το 479 π.Χ.. Όταν έμαθαν οι κάτοικοι της Δήλου την καταστροφή της Νάξου, εγκατέλειψαν το νησί και κατέφυγαν στην Τήνο. Ο Περσικός στόλος κατέπλευσε στην αντικρινή Ρήνεια αλλά απέφυγε την καταστροφή και λεηλασία των ιερών. Ο Δάτης, μάλιστα, αφού κάλεσε τους φυγάδες να επιστρέψουν στη Δήλο, προσέφερε θυσία στον Απόλλωνα 300 τάλαντα θυμιάματος, όπως ιστορεί ο Ηρόδοτος. Ο θεός του φωτός ήταν πολύ συμπαθής στους Πέρσες καθώς ταυτιζόταν με τον δικό τους Αχούρα Μάζδα.

Λίγο μετά την αναχώρηση των Περσών φοβερός σεισμός κατέστρεψε τη Δήλο. Κατόπιν ο Περσικός στόλος αφού υπέταξε τα περισσότερα νήσια των Κυκλάδων και πήρε ομήρους, κατέπλευσε στην Κάρυστο. Η πόλη αρνήθηκε να δεχθεί τους Πέρσες, τελικά όμως αναγκάστηκε να συνθηκολογήσει και η περιοχή της λεηλατήθηκε. Τέλος, από το νότιο Εύριπο οι Πέρσες έφθασαν στην Ερέτρια.

Οι Ερετριείς ζήτησαν απεγνωσμένα βοήθεια απο τους Αθηναίους. Οι Αθηναίοι έστειλαν 2.000 οπλίτες, κληρούχους στρατιώτες από την Χαλκίδα, να συνδράμουν την πόλη της Εύβοιας. Φτάνοντας στην Ερέτρια οι οπλίτες βρέθηκαν σε μια κατάσταση σύγχυσης, καθώς οι μισοί πολίτες της πόλης ζητούσαν να παραδοθούν χωρίς αντίσταση στους Πέρσες, οι άλλοι μισοί δήλωναν πως θα πολεμήσουν μέχρι εσχάτων και οι υπόλοιποι πρότειναν να μπούν στα καράβια τους και να φύγουν από την Ελλάδα. Μπροστά σε αυτή τη κατάσταση, ο Αισχίνης του Νόθωνος, συμβούλεψε τους Αθηναίους να φύγουν όπως θα έκανε και ο ίδιος. Η Ερέτρια τελικά παραδόθηκε στους Πέρσες ύστερα από πολιορκία 6 ημερών, εξαιτίας της προδοσίας δύο κατοίκων της, του Ευφόρβου του Αλκίμαχου και του Φιλάγρου Ακαυνέα. Η πόλη ισοπεδώθηκε και οι κάτοικοι μεταφέρθηκαν ως άποικοι στην Αρδέρρικα της Σουσιανής, ως τιμωρία για τη συμμετοχή τους στην εκστρατεία εναντίον των Σάρδεων.

Οι Αθηναίοι συνειδητοποίησαν ότι ήταν ο επόμενος στόχος του περσικού στρατού και ότι χρειάζονταν οι ίδιοι βοήθεια. Έτσι έστειλαν έναν αγγελιοφόρο στη Σπάρτη. Ο αγγελιοφόρος αυτός ήταν ο Φειδιππίδης και διέτρεξε την απόσταση Αθήνα-Σπάρτη, 220 χιλιόμετρα, σε 48 ώρες ενώ έφτασε στη Σπάρτη στις 9 Σεπτεμβρίου. Όταν έφυγε ο Φειδιππίδης, στις 7 Σεπτεμβρίου, οι Πέρσες αποβιβάζονταν στον Μαραθώνα και ετοίμαζαν το έδαφος για τη μάχη. Ο Αθηναίος ημεροδρόμος εξήγησε τη κατάσταση στους πέντε Εφόρους και οι Σπαρτιάτες δέχθηκαν να στείλουν βοήθεια, όχι όμως πριν περάσουν δέκα μέρες, επειδή μεσολαβούσαν τα Κάρνεια.

Η αποβίβαση των Περσών στον Μαραθώνα και το δίλημμα των Αθηναίων

Οι Πέρσες μετά την κατάκτηση της Ερέτριας πέρασαν στην Αττική. Ο Ιππίας τους συμβούλευσε να αποβιβαστούν κοντά στο Μαραθώνα. Εκεί είχαν αποβιβαστεί αυτός και ο Πεισίστρατος πριν από πενήντα χρόνια από την Ερέτρια. Ήταν η πιο κοντινή περιοχή στην Ερέτρια διευκολύνοντας έτσι τον εφοδιασμό. Επιπλέον η πεδιάδα του Μαραθώνα ήταν η πιο κατάλληλη για τη χρησιμοποίηση του περσικού ιππικού.

Η μάχη

Οι Αθηναίοι αντέδρασαν άμεσα στην είδηση της απόβασης των Περσών. Βάδισαν κατευθείαν στο Μαραθώνα με περίπου 10000 άντρες. Αφού οι Σπαρτιάτες δεν είχαν στείλει ακόμα βοήθεια, η μόνη ενίσχυση για τους Αθηναίους ήρθε από τους Πλαταιείς, με ολόκληρο το στρατό τους ο οποίος ανερχόταν σε περίπου 1000 στρατιώτες.

Οι δέκα στρατηγοί που ήταν επικεφαλής του Αθηναϊκού στρατού ήταν διχασμένοι για το πώς έπρεπε να δράσουν. Πέντε υποστήριζαν ότι ήταν πολύ λίγοι για να μπορέσουν να αντιμετωπίσουν τους Πέρσες ενώ οι υπόλοιποι ανάμεσα τους και ο Μιλτιάδης ήταν υπέρ της μάχης. Επειδή βρίσκονταν σε αδιέξοδο αποφάσισαν μάλλον μετά από πρόταση του Μιλτιάδη να ψηφίσει και ο πολέμαρχος, ο Καλλίμαχος. Ο Μιλτιάδης κατάφερε να τον πείσει και οι Αθηναίοι ετοιμάστηκαν για τη μάχη.

Το σχέδιο του Μιλτιάδη ήταν να εμπλακεί σε μάχη με το περσικό πεζικό όσο πιο σύντομα γινόταν ώστε να αποφύγει τις απώλειες από τους εχθρικούς τοξότες. Κάθε βράδυ πριν τη μάχη οι Έλληνες μίκραιναν την απόσταση ανάμεσα στα δύο μέτωπα και τη μέρα της μάχης είχαν φτάσει σε απόσταση περίπου 8 σταδίων, δηλαδή 1480 μέτρα. Στο δεξιό άκρο είχε τοποθετηθεί επικεφαλής ο Καλλίμαχος και στη συνέχεια οι δέκα φυλές με τους Πλαταιείς να είναι στο αριστερό άκρο. Ο Μιλτιάδης είχε επιμηκύνει το μέτωπο του ώστε να είναι ίσο με το μέτωπο των Περσών έτσι ώστε το δεξιό και το αριστερό κέρας να είναι ισχυρά αποδυναμώνοντας το κέντρο.

Οι Έλληνες επιτέθηκαν εναντίον των Περσών γρήγορα, τρέχοντας στα τελευταία μέτρα, μάλλον αιφνιδιάζοντας έτσι τους Πέρσες. Η σφοδρότητα της σύγκρουσης έδωσε πλεονέκτημα στα ισχυρά άκρα. Η μάχη ήταν αμφίρροπη για αρκετή ώρα μέχρις ότου οι δυο περσικές πτέρυγες κατέρρευσαν και τράπηκαν σε φυγή. Στο κέντρο όπου βρίσκονταν οι επίλεκτες δυνάμεις με τους Πέρσες και τους Σάκες ο ελληνικός σχηματισμός διασπάστηκε και υποχώρησε. Τα πλάγια τμήματα όμως γύρισαν πίσω και επιτέθηκαν στο περσικό κέντρο περικυκλώνοντας τους. Ακολούθησε σκληρή μάχη και τελικά οι Πέρσες τράπηκαν σε φυγή, προς το Σχοινιά που βρίσκονταν τα πλοία τους. Πολλοί Πέρσες έπεσαν στα νερά του έλους και πνίγηκαν. Η μάχη συνεχίστηκε στο Σχοινιά καθώς οι Πέρσες προσπαθούσαν να διαφύγουν. Εκεί πέθαναν ο Καλλίμαχος, ο στρατηγός Στησίλαος και ο Κυναίγειρος, ο αδελφός του Αισχύλου. Οι Αθηναίοι κατάφεραν να καταλάβουν επτά πλοία.

H μάχη είχε τελειώσει. Οι νεκροί Πέρσες υπολογίζονται από τον Ηρόδοτο γύρω στους 6400 ενώ οι Έλληνες είχαν χάσει μόνο 192. Μετά τη νίκη τους στάλθηκε αγγελιοφόρος για να την αναγγείλει στην Αθήνα, ο οποίος ξεψύχησε μόλις έφτασε από την κούραση. Ο περσικός στόλος κατευθύνθηκε προς την Αθήνα ελπίζοντας να φτάσει πριν τον Αθηναϊκό στρατό. Η Αθήνα όλο αυτόν τον καιρό φυλασσόταν από μια μικρή φρουρά. Οι Πέρσες ήλπιζαν ότι θα κατάφερναν να καταλάβουν την ανυπεράσπιστη Αθήνα.

Η αντίδραση του Μιλτιάδη ήταν άμεση. Άφησε τον Αριστείδη με τη φυλή του να φυλάει τα λάφυρα και κατευθύνθηκε με τον υπόλοιπο στρατό στην Αθήνα. Όταν τα πρώτα περσικά πλοία έφτασαν στο Φάληρο ο Αθηναικός στρατός είχε ήδη φτάσει. Οι Πέρσες δεν μπορούσαν να επιχειρήσουν απόβαση και γύρισαν στην Ασία.

Την επομένη της μάχης έφτασαν οι ενισχύσεις από τη Σπάρτη. Αυτό σήμαινε ότι είχαν καταφέρει να καλύψουν όλη την απόσταση από τη Σπάρτη έως την Αθήνα μέσα σε τρεις μέρες μόνο. Στη συνέχεια κατευθύνθηκαν στο Μαραθώνα και επιθεώρησαν το πεδίο της μάχης και τους νεκρούς Πέρσες, συνεχάρησαν τους Αθηναίους και γύρισαν πίσω στη Σπάρτη.

Οι μύθοι γύρω από τη μάχη

Καθότι η μάχη του Μαραθώνα ήταν η πρώτη μάχη που δόθηκε και κερδίθηκε με ένα νεοτεριστικό, για την εποχή του, στρατήγημα αλλά και επειδή η Αθήνα βρισκόταν στο μεταβατικό στάδιο από την αριστοκρατία στη δημοκρατία, όπως επίσης και η δίψα των Αθηναίων για αναλάβουν τα ηνία της ηγεσίας στην Ελλάδα έδωσε τη βάση για να δημιουργηθούν διάφοροι μύθοι σχετικά με την νίκη των Αθηναίων. Σε αυτό βοήθησε και η έλλειψη ιστορικού, αυτόπτη μάρτυρα, αλλά και ότι πολλά γεγονότα παραποιήθηκαν εσκεμμένα από τους Αθηναίους δημαγωγούς πολιτικούς. Πολλοί από αυτούς τους μύθους έχουν διαλευκανθεί και άλλοι όχι, οι μύθοι αυτοί όμως μας έχουν παραδοθεί σήμερα ως εξής:

• Ο Φειδιππίδης καθώς επέστρεφε από τη Σπάρτη διηγήθηκε ότι στην Αρκαδία τον συνάντησε ο θεός Πάνας και του εξέφρασε το παράπονο του, ότι οι Αθηναίοι δεν τον τιμούν όσο πρέπει, παρότι ο ίδιος αγαπάει τη πόλη τους και θα το απεδείκνυε. Οι Αθηναίοι διηγόντουσαν πως κατά τη διάρκεια της μάχης άγριες κραυγές ακούστηκαν και σκόρπισαν το τρόμο στους Μήδους σπέρνοντας πανικό στις γραμμές τους. Η λέξη πανικός ετυμολογείται από τον Πάνα. Αργότερα οι Αθηναίοι έχτισαν σε μια σπηλιά στην Ακρόπολη ένα ιερό προς τιμή του τραγοπόδαρου ποιμενικού θεού.
• Ο Πλούταρχος, στο έργο του «Θησεύς», αναφέρει ότι πολλοί Αθηναίοι είδαν να ανοίγει η γη μπροστά τους και να ξεπροβάλει ο Θησέας από μέσα της κυνηγώντας τους Πέρσες. Ακόμα πολλοί είδαν τον ημίθεο Ηρακλή με το ρόπαλο του να ανοίγει τις σειρές των Ανατολιτών.
• Από τη φαντασία των αρχαίων μαχητών δεν έλειψε η θεά Αθηνά με το άρμα της, η θεά Άρτεμις με το τόξο της και η θεά Εκάτη.
• Ο Παυσανίας αναφέρει ότι πολλοί Αθηναίοι είδαν και ανθρώπους άγνωστης ταυτότητας να πολεμούν δίπλα τους. Πολλοί είδαν να πολεμάει δίπλα τους ένας χωρικός με άροτρο και να θερίζει τους Πέρσες. Αυτόν τον άντρα τον τίμησαν οι Αθηναίοι μετά τη μάχη και, επειδή δεν ήξεραν το όνομά του, τον ονόμασαν Εχετλαίο (εχέτλη ονομαζόταν η λαβή του αρότρου).
• Ακόμα ένας μύθος ήταν ότι ο Κέρβερος βοήθησε τους Αθηναίους στη μάχη. Ο Αιλιανός, χρησιμοποιώντας ως πηγή τη σύνθεση της μάχης του Μαραθώνα του Πάναινου και του Μίκωνα της Ποικίλης Στοάς, αναφέρει ότι οι Αθηναίοι χρησιμοποίησαν σκυλιά στη μάχη. Δεν αποκλείεται να χρησιμοποιήθηκαν σκυλιά για τη φύλαξη του στρατοπέδου και μερικά να πήραν μέρος και στη μάχη. Εδώ πρέπει να αναφερθεί ότι ο Ξάνθιππος, ένας από τους δέκα στρατηγούς και πατέρας του Περικλή, είχε πάντα μαζί του τον πιστό του σκύλο Ξούθο, οπότε το ενδεχόμενο να υπήρχαν σκυλιά στη μάχη δεν είναι παράλογο.

Η μάχη του Μαραθώνα (γ μέρος)

Το τρίτο μέρος του αφιερώματος εκφράζει προσωπικές απόψεις του αντιπροέδρου του Συλλόγου κου Μπελεκούκια Διονυσίου.

Στεκούμενος και εγώ ανάμεσα σε χιλιάδες κόσμο να χειροκροτώ τους αθλητές και τους απλούς πολίτες οι οποίοι από τα πέρατα του κόσμου ήρθαν για να συμμετάσχουν στον φετινό Μαραθώνιο δρόμο συλλογίστηκα την σημασία της μάχης του Μαραθώνα.

Ελλήνων προμαχούντες Αθηναίοι, Μαραθώνι, χρυσοφόρων Μήδων εστόρεσαν δύναμιν

(Οι Αθηναίοι αμυνόμενοι υπέρ όλων των Ελλήνων, στέρησαν στον Μαραθώνα από τους χρυσοφόρους Πέρσες την ισχύ)

Αυτό ήταν το περίφημο επίγραμμα του Σιμωνίδη για την Μάχη του Μαραθώνα.Αν σκεφτούμε πόσοι άνθρωποι σήμερα σ’ ολόκληρο τον πλανήτη μετέχουν της ελληνικής παιδείας, όχι βεβαίως όπως το είπε ο Ισοκράτης, αλλά με την παραποιημένη διάσταση που οι ίδιοι δίνουν, ότι μετέχουν δηλαδή των αξιών και των ιδανικών που γεννήθηκαν σ’ αυτόν τον τόπο και διαχύθηκαν στην συνέχεια σε ολόκληρη την γη,  βλέπουμε υπέρ ποίων πολέμησαν τότε οι Αθηναίοι, για χάρη ποίων στέρησαν την δύναμη των χρυσοφόρων Μήδων. Κι αυτό δεν το λέμε μόνο οι Έλληνες, ή τουλάχιστον οι Έλληνες, οι οποίοι  τολμάμε να δηλώνουμε υπερήφανοι για την Ιστορία μας. Το λέει και ένα από τα λαμπρότερα πνεύματα που ανέδειξε ποτέ η ανθρωπότητα, ένας από τους πατέρες του κλασσικού φιλελευθερισμού. Ο Τζον Στιούαρτ Μιλλ υποστήριζε ότι η μάχη του Μαραθώνα για την Βρετανική ιστορία είναι σημαντικώτερη ακόμη και από την μάχη του Χάστινγκς το 1066.

Και δεν υπερέβαλε ο Μιλλ. Η Ευρώπη ως πολιτική και πολιτιστική έννοια, όντως γεννιέται στην μάχη του Μαραθώνος. Στην ιδιαίτερη αυτή ιστορική στιγμή που αποδεικνύει ότι άνθρωποι ελεύθεροι, πολίτες και όχι υπήκοοι, μπορούν να στερήσουν, όπως αναφέρει το γνωστό επίγραμμα, την δύναμη από τους χρυσοφόρους, και συντριπτικά περισσότερους, Μήδους. Στην πρώτη ιστορική στιγμή που αποδεικνύει σε μια ευθεία αναμέτρηση την ηθική ανωτερότητα της ελευθερίας έναντι της υποτέλειας.

Στην μάχη του Μαραθώνα, αντιπαρατέθηκαν δύο συστήματα θεώρησης του κόσμου, δύο διαφορετικές φιλοσοφίες ζωής. Και για πρώτη φορά στην καταγεγραμμένη ανθρώπινη ιστορία, μία κοινωνία δομημένη πάνω στο ιδανικό της ελευθερίας υπερνικά τον στρατό του Μεγάλου Βασιλέως της Ασίας.

Αν οι Πέρσες είχαν κερδίσει το 490 π.Χ. πιθανότατα θα εγκαθιστούσαν στην Αθήνα έναν τοποτηρητή. Θα τερματιζόταν έτσι άδοξα και πρόωρα η κλασσική άμεση δημοκρατία. Η σπάνια συγκυρία που παρήγαγε την φιλοσοφία, το δράμα, την επιστήμη, που απέδειξε την δύναμη της ελευθερίας στις κοινωνίες, στην καλλίτερη περίπτωση θα καθυστερούσε για αρκετούς αιώνες. Η Ευρώπη θα υποτασσόταν στην Ασία. Ο πολίτης θα γινόταν υποτελής.

Ευτυχώς τα πράγματα εξελίχθηκαν διαφορετικά. Και το πείραμα των Αθηνών, μετεδόθη και εμβολίασε ολόκληρο τον κόσμο. Σήμερα, τόσο ο Δυτικός, όσο και ο Ανατολικός πολιτισμός έχουν θεμέλια στην αρχαία ελληνική σκέψη. Και αυτό δεν πρέπει να το ξεχνάμε. Όπως επίσης δεν πρέπει να ξεχνάμε το μήνυμα της μάχης του Μαραθώνα, αλλά και της μάχης των Θερμοπυλών 10 χρόνια μετά: ότι Ελεύθερος είναι ο Πολίτης που δεν διστάζει να υπερασπισθεί με την ζωή του τον πολιτισμό στον οποίο μετέχει.

Είδα στο διαδίκτυο δεκάδες συνέδρια που διοργανώθηκαν για την μάχη του Μαραθώνα και την σημασία της μάχης, όμως δεν είδα ούτε ένα βιβλίο από την Ακαδημία ή το παιδαγωγικό Ινστιτούτο το οποίο θα έπρεπε να διανεμηθεί στους μαθητές των σχολείων μας. Βιβλία που θα έπρεπε να είχαν διανεμηθεί από τις πρεσβείες μας στους πολιτιστικούς φορείς της οικουμένης.

Με λύπη μου διαπιστώνω ότι η Ιστορία πρέπει να προσαρμόζεται στις ανάγκες των καιρών, όπως όμως κάποιοι τις αντιλαμβάνονται, και όπως οι ανάγκες αυτές τούς εξυπηρετούν. Κι αυτό το ζούμε ιδιαίτερα σήμερα, διότι απλώς έχουμε πολλές φορές «ανδρείκελα» σε θέσεις που έπρεπε να κατείχαν «Ανδρες»!

Συνεδρίαση ΔΣ 30/10/2010

Στη σημερινή συνεδρίαση του ΔΣ του Συλλόγου μας έγιναν τα ακόλουθα:

1. Παρουσιάστηκε από φωτογράφο ένα πακέτο προσφοράς για φωτογραφίες και δώρα στα παιδιά. Αν και η προσφορά φαίνεται ελκυστική δεν αποφασίστηκε να προχωρήσει η συνεργασία πριν την συνάντηση και με άλλους φωτογράφους και πρώτα από όλα με αυτούς της περιοχής μας.
2. Αποφασίστηκε να γίνει bazaar κατά την Χριστουγεννιάτικη Εορτή. Ο χώρος θα αποφασιστεί μετά την συνάντηση με τον Διεύθυνση του Σχολείου.
3. Στην συνάντηση αυτή εκτός αυτού θα συζητηθεί το θέμα της Ημερίδας σχετικά με τις πρώτες εντυπώσεις από την λειτουργία του Νέου σχολείου και το θέμα του Διαγωνισμού ζωγραφικής.
4. Γράφτηκε η ανακοίνωση που θα δοθεί την Δευτέρα στους μαθητές και η οποία θα τους γνωστοποιεί το ιστολόγιο του συλλόγου και την συγκρότηση του νέου ΔΣ.
5. Για το θέμα της χορηγία υπολογιστών νεώτερα θα υπάρχουν εντός των επόμενων ημερών.
6. Η επόμενη συνεδρίαση θα γίνει δύο μέρες πριν την συνάντηση με τους εκπαιδευτικούς και τα μέλη του ΔΣ θα ενημερωθούν για αυτήν τηλεφωνικά από τον Πρόεδρο όταν καθοριστεί η συνάντηση.

Να σας υπενθυμίσουμε ότι τα ξημερώματα πρέπει να γυρίσετε το ρολόι σας μία ώρα πίσω δηλαδή στις 4:00 η ώρα θα γίνει 3:00

Τέλος θυμηθείτε ότι την Τετάρτη 3/11 το σχολείο θα είναι κλειστό λόγω της συμμετοχής των εκπαιδευτικών στις εκλογές για την ανάδειξη αιρετών εκπροσώπων σε ΚΥΣΠΕ, ΠΥΣΠΕ, ΑΚΥΣΠΕ.

Σχολική τσάντα και σκολίωση

 Το σημερινό θέμα Υγιεινής και Ασφάλειας των παιδιών μας είναι η σχολική τσάντα η οποία μπορεί να προκαλέσει προβλήματα στη μέση του παιδιού.

Ο Οργανισμός Kovacs, που εξειδικεύεται σε προβλήματα μέσης, έχει μια απλή συμβουλή: το βάρος της τσάντας να μην ξεπερνάει το 10% του βάρους του παιδιού. Αυτό όμως δεν είναι τόσο εύκολο να το εφαρμόσει κανείς. Γι’ αυτό το λόγο τα περισσότερα σχολικά βιβλία θα δείτε ότι είναι χωρισμένα σε μέρη Α και Β.

Επιστήμονες μελέτησαν στην Ιταλία το βάρος της σχολικής τσάντας 237 παιδιών ηλικίας 11-12 χρονών για 3 εβδομάδες. Τα αποτελέσματα της έρευνας ήταν εκπληκτικά: Το μέσο βάρος που κουβαλούσαν τα παιδιά καθημερινά ήταν 9.3 κιλά, δηλαδή περίπου 22% του βάρους σώματος τους. Μπορείτε να το φανταστείτε αυτό κάπως έτσι: Κάθε παιδί βάραινε την στιγμή που έβαζε τη τσάντα στον ώμο περίπου κατά ένα πέμπτο του κανονικού του βάρους περισσότερο!

Οι σχολικές τσάντες κάποιων παιδιών ζύγιζαν μέχρι 16.3 κιλά, δηλαδή σχεδόν το μισό βάρος σώματος τους!

Οι συνέπειες είναι γνωστές: Εκτός από τον πόνο που νιώθουμε στην πλάτη από το βάρος και τα όχι και τόσο ωραία κόκκινα σημάδια στον ώμο, είναι σημαντικό να ξέρουμε πως μπορούν να δημιουργηθούν και μεγάλα προβλήματα στην σπονδυλική στήλη.

Συνολικά η σπονδυλική στήλη αποτελείται από 33 σπόνδυλους, μεταξύ των οποίων βρίσκονται οι δίσκοι. Αυτοί απορροφούν ξαφνικές κινήσεις των σπονδύλων, έτσι ώστε να μην δημιουργείται τριβή μεταξύ τους. Με μια πολύ βαριά σχολική τσάντα αναγκάζουμε τη σπονδυλική μας στήλη να αντέξει περισσότερο βάρος από ότι θα έπρεπε.

Αν σκεφτούμε όμως λίγο τη σχολική τσάντα δεν είναι και άσχημη κατασκευή. Μας επιτρέπει να μεταφέρουμε βιβλία, τετράδια, κασετίνα, πορτοφόλι και... ότι άλλο χρειαζόμαστε για μια επιτυχή μέρα στο σχολείο.

Άρα, τη σχολική τσάντα δεν μπορούμε να την κλειδώσουμε μια για πάντα στη ντουλάπα. Τι μπορούμε όμως να κάνουμε για να αποφύγουμε τα προβλήματα που μπορεί να μας φέρει;

·         Το πρόβλημα πρέπει να αρπαχτεί από τη ρίζα του! Αυτό σημαίνει πως πρέπει να είστε ιδιαίτερα προσεχτικοί στην επιλογή της σχολικής σας τσάντας. Προτιμήστε τσάντες με φαρδιά λουριά και βάτες για την πλάτη και όχι μόνο τον ένα ώμο. Υπάρχουν σε κάποιες τσάντες λουριά που εφαρμόζουν σαν ζώνη γύρω από την μέση. Μια τέτοια ζώνη βοηθά στην καλύτερη κατανομή του βάρους στο σώμα σας. Δοκιμάστε και τσάντες με τροχούς. Το βάρος που θα πρέπει να "τραβάτε" είναι πολύ μικρότερο από αυτό που θα έπρεπε να κουβαλάτε.

·         Προσέξτε τον τρόπο που βάζετε τα βιβλία και τα υπόλοιπα σας πράγματα στη τσάντα. Τα βαριά αντικείμενα πρέπει να τοποθετούνται στο κέντρο και το υπόλοιπο βάρος να κατανέμεται ομοιόμορφα. Επίσης, πρέπει να ρυθμίσετε τα λουριά της τσάντας έτσι ώστε να εφαρμόζει η τσάντα όσο πιο καλά γίνεται στην πλάτη σας. Αυτό βοηθά το σώμα να αντέχει το βάρος καλύτερα.

·         Εάν υπάρχουν ατομικά ερμάρια στο σχολείο σας, χρησιμοποιείστε τα! Βάζετε μέσα τα πράγματα που δεν θα χρειαστείτε στο σπίτι, για να αποφύγετε το περιττό κουβάλημα. Εάν στο σχολείο σας δεν υπάρχουν τέτοια ερμάρια, προσπαθήστε μέσω του μαθητικού συμβουλίου να κάνετε μια πρόταση για να αγοραστούν.

·         Εάν νιώθετε πόνους στην πλάτη μην τους αγνοήσετε αλλά πέστε το στους γονείς σας για να πάτε σε κάποιο ειδικό γιατρό. Αυτός θα μπορέσει να σας δώσει συμβουλές για το πώς να αποφύγετε τους πόνους και άλλα προβλήματα με την πλάτη.

·         Πολύ σημαντικός είναι και ο τρόπος που σηκώνετε τη τσάντα και τη βάζετε στους ώμους σας. Πάντα να λυγίζετε τα γόνατα!

Βέβαια για να αποφύγουμε τις υστερίες και τις υπερβολές σας παραθέτουμε 2 επιστημονικά άρθρα που καταρρίπτουν ορισμένους μύθους

1.   Η σχολική τσάντα δεν έχει σχέση με την σκολίωση

Συγγραφέας: 
Δρ. Ηλίας Χ. Παπαδόπουλος Χειρουργός Σπονδυλικής Στήλης / Σκολίωσης Ευρωκλινική Αθηνών, Ευρωκλινική Παίδων

Η σχολική τσάντα ΔΕΝ προκαλεί σκολίωση. Επίσης δεν επιδεινώνει τη σκολίωση. Δεν υπάρχει καμία σοβαρή έρευνα που να δείχνει ότι η βαριά σχολική τσάντα μπορεί να στραβώσει την σπονδυλική στήλη ενός παιδιού (....άλλωστε αν αυτό ήταν αλήθεια τότε θα την βάζαμε στον άλλο ώμο και θα ίσιωνε το παιδί...).

Φυσικά η βαριά τσάντα είναι πηγή συνεχούς «τραυματισμού» που μπορεί να προκαλέσει πόνο στον ώμο, αυχένα ή και μέση του παιδιού, ακόμα και μουδιάσματα στο χέρι, ειδικά αν τα παιδιά έχουν να περπατήσουν μεγάλες αποστάσεις για το σχολείο ή κρεμούν την τσάντα από τον ένα μόνο ώμο.

Μερικές συμβουλές για την αποφυγή τέτοιων προβλημάτων είναι:

·         Προτιμήστε τσάντες με φαρδιά λουριά και βάτες για την πλάτη και όχι μόνο τον ένα ώμο. Υπάρχουν σε κάποιες τσάντες λουριά που εφαρμόζουν σαν ζώνη γύρω από την μέση που βοηθά στην καλύτερη κατανομή του βάρους στο σώμα. Οι τσάντες με τροχούς, ενώ μειώνουν τη φόρτιση του σώματος, ίσως να μην είναι βολικές για την ελληνική πραγματικότητα με την έλλειψη πεζοδρομίων και τους απρόσεκτους οδηγούς (σέρνοντας μια τσάντα, τόσο το ίχνος του παιδιού είναι μεγαλύτερο αλλά και η ευελιξία του μικρότερη, απαραίτητα προσόντα για την αποφυγή ενός αυτοκινήτου)

·         Προσοχή στον τρόπο που μπαίνουν τα βιβλία και τα υπόλοιπα πράγματα στη τσάντα. Τα βαριά αντικείμενα πρέπει να τοποθετούνται στο κέντρο και το υπόλοιπο βάρος να κατανέμεται ομοιόμορφα.

·         Η χρήση ατομικών ερμαρίων στο σχολείο, αν υπάρχουν, είναι μοναδικό πλεονέκτημα, γιατί μπαίνουν μέσα τα πράγματα που δεν χρειάζονται στο σπίτι, και αποφεύγεται το περιττό κουβάλημα.

·         Αν το παιδί νιώθει πόνους στην πλάτη μην τους αγνοήσετε αλλά απευθυνθείτε σε κάποιο ειδικό γιατρό. Αυτός θα διερευνήσει την αιτία των ενοχλημάτων και θα μπορέσει να συμβουλεύσει για την μελλοντική πρόληψη αυτών.

2.   Σκολίωση

Συγγραφέας: 

Δρ. Ιάσων Κ. Ντουντουλάκης

Διευθυντής Ορθοπαιδικού Τμήματος, Ευρωκλινική Παίδων

Τι είναι η σκολίωση;



 Αριστερά απεικονίζεται μια φυσιολογική σπονδυλική στήλη και δεξιά μια σπονδυλική στήλη με θωρακική σκολίωση


Ο όρος σκολίωση προέρχεται από τη λέξη «σκολιός», που σημαίνει στρεβλός. Η φυσιολογική σπονδυλική στήλη στην προσθιοπίσθια διάστασή της φαίνεται τελείως ευθεία. Σκολίωση ονομάζουμε την πλάγια παρεκτόπιση της σπονδυλικής στήλης από τη μέση γραμμή.

Μορφές σκολίωσης

Ανάλογα με την περιοχή της σπονδυλικής στήλης στην οποία εμφανίζεται το κύρτωμα, τη διαχωρίζουμε σε αυχενική, θωρακική και οσφυϊκή σκολίωση. Αρκετά συχνά μπορεί να υπάρξει κύρτωμα που να αφορά σε παραπάνω από μία μοίρα της σπονδυλικής στήλης, οπότε μιλάμε για θωρακοσφυϊκή σκολίωση. Ανάλογα με το προς τα πού κλίνει το κυρτό της καμπύλης, χαρακτηρίζουμε την σκολίωση δεξιά ή αριστερή και την αναφέρουμε ως δεξιά θωρακική σκολίωση ή αριστερή οσφυϊκή σκολίωση κ.ο.κ. Πιο συχνά εμφανίζεται η σκολίωση με το κυρτό προς τα δεξιά. Επίσης, συχνότερη είναι η θωρακική και η θωρακοσφυϊκή σκολίωση. Η θωρακική σκολίωση φαίνεται πιο έντονα, διότι με την στροφή των σπονδύλων συμπαρασύρονται και οι πλευρές, οι οποίες προβάλλουν περισσότερο στη θωρακική μοίρα. Ανάλογα με την ηλικία που παρουσιάζεται, χωρίζεται σε νηπιακή, παιδική, και εφηβική σκολίωση.

Άλλοι διαχωρισμοί ανάλογα με την αιτιολογία της σκολίωσης είναι:

1.    Συγγενής σκολίωση

2.    Νευρομυϊκή σκολίωση

3.    Σκολίωση στη νευροϊνωμάτωση

4.    Σκολίωση στο σύνδρομο Μαρφάν

5.    Σκολίωση που οφείλεται σε τραύμα

6.    Σκολίωση που οφείλεται σε όγκο της σπονδυλικής στήλης

7.    Αντιρροπιστική σκολίωση (δισκοπάθεια)

8.    Ιδιοπαθής σκολίωση

Ιδιοπαθής Σκολίωση

 Από όλες τις μορφές ιδιαίτερη είναι η ιδιοπαθής σκολίωση. Λέγεται ιδιοπαθής διότι είναι άγνωστης αιτιολογίας. Είναι μια πάθηση που αφορά συνήθως νεαρές κοπέλες και είναι συχνότερη στις ηλικίες των 12-15 ετών. Συνήθως παρουσιάζεται μετά την ηλικία των 9-10 ετών και χειροτερεύει με την αύξηση της ηλικίας και του ύψους του παιδιού.

Πως γίνεται η διάγνωση της σκολίωσης;



Απεικόνιση σκελετού με θωρακική σκολίωση


Πολλές φορές τη διάγνωση την κάνουν οι γονείς ή το ίδιο το παιδί. Συνήθως τα κορίτσια παραπονιούνται στη μαμά ότι δεν στρώνει καλά η φούστα στη μέση, ότι κρέμεται περισσότερο από τη μια μεριά ή ότι πέφτει η μία τιράντα. Η μαμά πολλές φορές βλέπει να προβάλλει περισσότερο η μια ωμοπλάτη.



Κορίτσι με θωρακοσφυϊκή σκολίωση και ασυμμετρία των ωμοπλατών

Πώς εξετάζουμε ένα παιδί για να δούμε αν έχει σκολίωση;




Κλινικός έλεγχος σκολίωσης. Αριστερά φυσιολογική σπονδυλική στήλη, δεξιά σπονδυλική στήλη με σκολίωση

 Βάζουμε το παιδί σε στάση προσοχής, γυμνό από τη μέση και πάνω, και του λέμε να σκύψει με τα γόνατα σε έκταση. Παρατηρούμε τη σπονδυλική στήλη αν είναι ευθεία. Αν δεν είναι, τότε μιλάμε για πιθανή σκολίωση και ζητάμε ακτινολογικό έλεγχο που επιβεβαιώνει τη διάγνωση. Ο ακτινολογικός έλεγχος γίνεται με το παιδί σε όρθια στάση. Έχοντας κάνει τη διάγνωση πρέπει να κάνουμε και την κατάλληλη θεραπεία. Για να εκφράσουμε την ανάλογη θεραπεία πρέπει να γνωρίζουμε το μέγεθος της σκολίωσης.

Θεραπεία

Κηδεμόνας τύπου Boston

Η σκολίωση μετριέται σε μοίρες οπότε και η θεραπεία εξαρτάται από το  πόσες μοίρες είναι το κύρτωμα. Για πρακτικούς λόγους έχουμε χωρίσει τη σκολίωση σε κατηγορίες:  μέχρι 20 μοίρες, από 20-40 μοίρες και από 40 μοίρες και άνω.

• Σκολίωση μεγέθους μέχρι 20 μοίρες θεραπεύεται συντηρητικά με φυσιοθεραπεία, κολύμπι και παρακολούθηση, συνήθως κάθε έξι μήνες.
• Από 20-40 μοίρες συνιστούμε διαφόρων τύπων κηδεμόνες. Οι κηδεμόνες έχουν σκοπό να διορθώσουν τη σκολίωση ή στη χειρότερη περίπτωση να μη την αφήσουν να χειροτερεύσει. Πολλές φορές η σκολίωση είναι δυνατόν να χειροτερεύσει και μέσα στον κηδεμόνα. Οι κηδεμόνες πρέπει να φοριούνται ανελλιπώς και για τουλάχιστον 20 ώρες το 24ωρο, ακόμα και τη νύχτα, και για αρκετά χρόνια, πολλές φορές και μετά το πέρας της ανάπτυξης του παιδιού.




Ακτινογραφία χειρουργημένης σκολίωσης άνω των 40 μοιρών με ράβδο Harrington


• Από τις 40 μοίρες και πάνω συνήθως η σκολίωση απαιτεί χειρουργική αντιμετώπιση. Η χειρουργική θεραπεία χρειάζεται για να διορθωθούν οι μεγάλες καμπύλες, οι οποίες, αν είναι έντονες, είναι δυνατόν να δημιουργούν πίεση στους πνεύμονες και στην καρδιά με αποτέλεσμα καρδιοπνευμονική ανεπάρκεια, ακόμη και θάνατο. Για το λόγο αυτό χρησιμοποιούνται ειδικές μεταλλικές ράβδοι για τη διόρθωση των κυρτωμάτων. Οι επεμβάσεις αυτές θεωρούνται μεγάλες, αλλά όταν υπάρχει ένδειξη πρέπει να γίνονται.

Εκτός από τις απλές σκολιώσεις, υπάρχουν και οι διπλές σκολιώσεις, όπου αντί για ένα κύρτωμα έχουμε δύο. Πολλές φορές αυτές φαίνονται λιγότερο, διότι το ένα κύρτωμα αντιρροπεί το άλλο. Η θεραπεία και εδώ είναι η ίδια.

Συμπεράσματα

Σπονδυλική στήλη με διπλή σκολίωση

• Η σκολίωση είναι πάθηση που αφορά ποιο συχνότερα τα κορίτσια της προεφηβικής και εφηβικής ηλικίας. Η σκολίωση αυτή λέγεται ιδιοπαθής, διότι είναι άγνωστης αιτιολογίας. Μια πρόχειρη εξέταση μπορεί να γίνει ακόμη και από τους ίδιους τους γονείς, βάζοντας το παιδί να σκύψει με τεντωμένα τα γόνατα.
• Καλό είναι όλα τα παιδιά, ειδικά τα κορίτσια, να ελέγχονται μια φορά το χρόνο, από την ηλικία των 9-10 ετών.
• Στις μικρές σκολιώσεις, μέχρι 20 μοίρες, η συνήθης θεραπεία είναι οι ασκήσεις στάσης και ασκήσεις διορθώσεως, όπως αυτές ονομάζονται. Πολλές φορές συστήνουμε την κολύμβηση ως χρήσιμη, όμως τίποτε δεν έχει αποδειχτεί. Παρ' όλα αυτά είναι βέβαιο ότι δεν κάνει κακό. Αντιθέτως, προς απάντηση μιας συχνής ερώτησης των γονέων, το μονόζυγο σκληραίνει τους μύς και δεν επιτρέπει τη διόρθωση της σκολίωσης, συνεπώς πρέπει να αποφεύγεται. Επίσης, η βαριά σχολική τσάντα δεν έχει αποδειχτεί ότι προκαλεί ή επιβαρύνει τη σκολίωση.

Τέλος, όσα παιδιά φορούν κηδεμόνες πρέπει να τους φορούν ανελλιπώς, για περίπου 20 ώρες το 24ωρο και τουλάχιστον μέχρι το τέλος τις ανάπτυξής τους.

Ατόπημα της Εθνικής Τράπεζας Ελλάδας

Το παρακάτω άρθρο εκφράζει προσωπικές απόψεις του Αντιπροέδρου του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων Α' Δημοτικού σχολείου Νέας Μάκρης, κου Διονυσίου Μπελεκούκια. 

Πριν από λίγες μέρες έπεσε στα χέρια μου ένα έντυπο της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδας και συγκεκριμένα το τέταρτο τεύχος του Περιοδικού Εθνική Παίδων. Θυμίζω ότι το πρόγραμμα Εθνική Παίδων διαφημίζεται από τα ΜΜΕ και πιστεύοντας ότι στο περιοδικό θα έβρισκα κάποιες περισσότερες πληροφορίες (και αφού διανεμόταν δωρεάν) το πήρα. Η αλήθεια είναι ότι πέρασαν πολλές μέρες μέχρι να το ξεφυλλίσω στο σπίτι γιατί με μια πρώτη ματιά διαπίστωσα ότι απευθυνόταν σε νεανικό κοινό σχεδόν κατά αποκλειστικότητα. Χθες, ανήμερα της Εθνικής επετείου βρήκα το χρόνο να το κοιτάξω λεπτομερώς.

Φτάνοντας στην σελίδα 8  που έφερε κύριο τίτλο Agenda και υπότιτλο «ΝΑ ΜΗΝ ΞΕΧΑΣΩ. Αυτές είναι οι σημαντικότερες ημερομηνίες των επόμενων μηνών. Το νου σου!», διάβασα ότι:

• 7 Σεπτεμβρίου είναι ο ποδοσφαιρικός αγώνας Κροατία – Ελλάδα
• 13 Σεπτεμβρίου αρχίζουν τα σχολεία
• 14-15 Σεπτεμβρίου ξεκινούν οι αγώνες του Champions League
• 21 Σεπτεμβρίου είναι Διεθνής ημέρα Ειρήνης
• 22 Σεπτεμβρίου είναι η Ευρωπαϊκή ημέρα χωρίς αυτοκίνητο
• 23 Σεπτεμβρίου είναι η πρεμιέρα της ταινίας «Σαν το σκύλο με την γάτα 2»
• 1 Οκτωβρίου είναι η παγκόσμια ημέρα χορτοφαγίας
• 2-3 Οκτωβρίου είναι το φεστιβάλ Athens Supercross 2010
• 4 Οκτωβρίου είναι η παγκόσμια ημέρα των ζώων
• 25 Οκτωβρίου είναι η παγκόσμια ημέρα ζυμαρικών
• 28 Οκτωβρίου είναι η παγκόσμια ημέρα κινουμένων σχεδίων!!!
• 31 Οκτωβρίου είναι η παγκόσμια ημέρα της αποταμίευσης!!!
• 1 Νοεμβρίου έρχεται το Xbox live της Microsoft στην Ελλάδα
• 2 Νοεμβρίου έρχεται το Gran Turismo 5 (ένας εξομοιωτής για PS3)
• 19 Νοεμβρίου Ο Χάρι Πότερ και οι κλήροι του θανάτου.

Το περιοδικό είναι τριμηνιαίο. Αυτές λοιπόν είναι οι σημαντικές ημερομηνίες για του μήνες Σεπτέμβριο, Οκτώβριο και Νοέμβριο που πρέπει να θυμούνται τα παιδιά μας κατά την Εθνική Τράπεζα.

Δεν πίστευα στα μάτια μου. Δεν υπήρχε πουθενά η εθνική επέτειος της 28^ης Οκτωβρίου (σύμφωνα με την ΕΤΕ η 28^η Οκτωβρίου είναι μόνο παγκόσμια ημέρα κινουμένων σχεδίων)!

Δεν υπήρχε ο Μαραθώνιος δρόμος της 31^ης Οκτωβρίου, που φέτος συμπληρώνονται τα 2500 χρόνια από την σημαντικότατη για την Παγκόσμια Ιστορία Μάχη του Μαραθώνα!

Δεν υπήρχε η 17^η Νοεμβρίου, η επέτειος της εξέγερσης του Πολυτεχνείου.

Πιο κάτω στη σελίδα 24, έμαθα ότι το diabolo, που το περιοδικό προτρέπει να μάθουν να το παίζουν τα παιδιά, μας είναι ζογκλερικό παιχνίδι!! Πόσο άθλιοι είανι αυτοί που προσπαθούν να περάσουν υποσυνεισητα στο μυαλό των παιδιών ότι ο διαβολος δεν είναι κάτι κακό, αλλά … ένας ζογκλέρ. Στη μνήμη μου ήρθε η υπόθεση των Σατανιστών, που ήταν όλοι τους νέα παιδιά.

Ψάχνοντας στο site της Εθνική Τράπεζας βρήκα ότι το περί ου ο λόγος περιοδικό το βρίσκετε εδώ.

Πέρα από το ΝΤΡΟΠΗ ΤΟΥΣ δεν έχω κάτι άλλο να πω και φοβάμαι ότι με τα γραφόμενά μου τους έκανα διαφήμιση.

Σχολική παρέλαση 28ης Οκτωβρίου στη Νέα Μάκρη

Συγκινητική ήταν η μαθητική παρέλαση για την επέτειο της 28^ης Οκτωβρίου στην Νέα Μάκρη. Από την παρέλαση αυτή είναι οι ακόλουθες φωτογραφίες.

Άποψη από την εξέδρα των επισήμων



 

Η φιλαρμονική



Σημαιοφόρος και παραστάτες του Α' Δημοτικού





Τα κορίτσια του Α' Δημοτικού





Τα αγόρια του Α' Δημοτικού

Κινητό και παιδί

Εγκαινιάζουμε με την παρούσα μια σειρά αναρτήσεων με θέματα Υγιεινής και Ασφάλειας των παιδιών μας.

«Οι δύο κόρες μου που είναι μεγαλύτερες απέκτησαν κινητό στα 14, ο γιος μου από τα 11», λέει στα «ΝΕΑ» η κ. Κατερίνα Κουβούση. «Η ανάγκη επικοινωνίας ανά πάσα στιγμή με τα παιδιά έχει καταστήσει το κινητό απαραίτητο. Τουλάχιστον φροντίζω να χρησιμοποιούν την ανοιχτή ακρόαση ή blue tooth ή hands-free».
Στη χώρα μας των 11.000.000 κατοίκων, λειτουργούν 14.000.000 κινητά τηλέφωνα. Οκτώ στους 10 μαθητές γυμνασίου και λυκείου στην Ελλάδα έχουν κινητό και 3 στους 5 μαθητές του δημοτικού. Τον κώδωνα του κινδύνου κρούει ο καθηγητής Παιδιατρικής κ. Γιώργος Χρούσος, επικεφαλής σχετικής μελέτης της Παιδιατρικής Κλινικής του Γενικού Νοσοκομείου Νίκαιας. «Οι επιπτώσεις στην ανάπτυξη και την εν γένει υγεία των παιδιών θα φανούν σε 10 χρόνια και τότε θα είμαστε πιο κατηγορηματικοί, όμως θα είναι ήδη αργά».
Από τη μελέτη προκύπτει ότι το 63,6% των παιδιών ηλικίας 12 ετών έχουν στην κατοχή τους κινητό τηλέφωνο. Το 35,7% των παιδιών αυτών το απέκτησαν πριν κλείσουν τα 10 τους χρόνια. Οι ερευνητές υπογραμμίζουν στη μελέτη τους ότι οι γονείς που αγοράζουν στα παιδιά τους κινητό σε τόσο μικρές ηλικίες είναι οι ίδιοι άνθρωποι που σε ποσοστό 70,6% αποκηρύσσουν τη χρήση τους από τα παιδιά και δηλώνουν ότι δεν θα πρέπει να αποκτούν κινητό πριν από τα 16 τους χρόνια. Ως δικαιολογία για τη σοβαρή αυτή παρέκκλιση από τις αρχές τους αναφέρουν την ανάγκη να επικοινωνούν απρόσκοπτα με τα παιδιά τους. «Ήμουν εντελώς αντίθετη στην αγορά κινητού για τα παιδιά. Τα αγόρασε ο πατέρας τους όταν ήταν 9 και 12 ετών, επειδή θεωρεί ότι μπορεί με αυτόν τον τρόπο να επικοινωνεί περισσότερο μαζί τους», λέει η κ. Κωνσταντίνα Νικολάου, μητέρα δύο παιδιών, ηλικίας σήμερα 12 και 15 ετών. «Τους έχω ζητήσει να μην ξεπερνούν το ένα λεπτό ομιλίας και να στέλνουν όποτε μπορούν μήνυμα αντί για κλήση».
«Κοινωνικό παράσημο»
«Τα παιδιά μιμούνται τους γονείς και λίγο-πολύ αντιμετωπίζουν το κινητό σαν κοινωνικό παράσημο», υποστηρίζει ο ψυχολόγος κ. Δημοσθένης Παναγιώτου. «Αυτό είναι το μήνυμα που έχει περάσει στα παιδιά και μεταξύ τους συναγωνίζονται για την καλύτερη συσκευή, εφόσον αυτή προσδίδει ακόμη μεγαλύτερο κύρος στον κάτοχό της. Δυστυχώς, η Πολιτεία απέχει από κάθε είδους ενημέρωση σχετική με τις επιπτώσεις της χρήσης των κινητών στα παιδιά», προσθέτει.

Έρευνα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής έδειξε ότι το 25% των παιδιών ηλικίας 8- 9 ετών χρησιμοποιούν κινητό τηλέφωνο ενώ το ποσοστό φθάνει μέχρι το 75% για τα παιδιά ηλικίας έως 12 ετών. Σύμφωνα με τα στοιχεία που συγκεντρώθηκαν, το 51% των παιδιών μιλάνε 5-10 λεπτά την ημέρα, το 10% 20-30 λεπτά, ενώ το 11% στέλνουν περισσότερα από 40 μηνύματα την ημέρα!
«Δεν ήθελα να δώσω κινητό στα παιδιά. Ο μεγάλος μου γιος πήρε κινητό στα 14, αλλά ο μικρός από τα 11 επειδή επέμενε ο πατέρας τους. Τα χρησιμοποιούν για να μας ειδοποιήσουν να πάμε να τους πάρουμε από τις εξωσχολικές τους δραστηριότητες», λέει η κ. Ευτυχία Μοσχάκη.
«Υπάρχουν ενήλικοι και παιδιά που κάνουν πως μιλούν στο κινητό, χωρίς αυτό να συμβαίνει. Είναι η ανάγκη να ανήκεις κάπου που τους οδηγεί σε αυτό το παθολογικό σύμπτωμα ή ακόμη και στην εξάρτηση από το κινητό», επισημαίνει ο κ. Παναγιώτου. «Ήδη με τη βιντεοκλήση, που σταδιακά θα αντικαταστήσει τη σημερινή συνομιλία του κινητού, εκτοπίζεται ουσιαστικά η επικοινωνία».


Πηγή: Εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ

Ασφαλής προσέλευση και αποχώρηση μαθητών από και προς το σχολείο

Από το φθινόπωρο ως την άνοιξη χιλιάδες μαθητές Δημοτικού είναι στους δρόμους πηγαίνοντας προς και από το σχολείο. Συνήθως πηγαινοέρχονται πεζοί ή χρησιμοποιούν τα σχολικά λεωφορεία ή πηγαίνουν με το αυτοκίνητο που οδηγεί κάποιος γονέας ή σπανιότερα πάνε με το ποδήλατό τους. Το κυκλοφοριακό είναι ένας εφιάλτης και πολύ συχνά λαμβάνονται ρίσκα κατά την διαδρομή.

Σε ένα ιδανικό σχολείο θα έπρεπε να υπάρχει μία ζώνη επιβίβασης και αποβίβασης για τα λεωφορεία και άλλη μία για τα αυτοκίνητα. Οι ποδηλατόδρομοι θα έπρεπε να είναι σχεδιασμένοι έτσι ώστε να υπάρχει εύκολη και ασφαλής πρόσβαση στο σχολείο. Ο χώρος στάθμευσης θα έπρεπε να είναι σχεδιασμένος με τέτοιο τρόπο ώστε τα αυτοκίνητα που εισέρχονται και εξέρχονται σε αυτόν, να μην διασχίζουν διαβάσεις πεζών ή ποδηλατών. Στην πραγματικότητα όμως αυτά δεν συμβαίνουν ούτε και στις πιο προηγμένες χώρες.

Για να αυξήσουμε την ασφάλεια των μαθητών κατά την προσέλευση και αποχώρησή τους από το σχολείο, είναι απαραίτητο να τηρούνται από όλα τα μέλη της μαθητικής κοινότητας (γονείς μαθητές δασκάλους), μερικοί απλοί κανόνες.

Κανόνες Ασφάλειας σχολικού λεωφορείου.

Οι μαθητές που χρησιμοποιούν το σχολικό λεωφορείο πρέπει οπωσδήποτε να γνωρίζουν και να ακολουθούν τους δέκα παρακάτω απλούς κανόνες:

1. Είμαστε πάντα στην ώρα μας στην στάση.
2. Δεν τρέχουμε ποτέ προς και από το λεωφορείο.
3. Περιμένουμε πάντα πάνω στο πεζοδρόμιο και πίσω από την προστατευτική μπάρα όπου υπάρχει.
4. Δεν σπρώχνουμε.
5. Καθόμαστε στο κάθισμά μας φορώντας την ζώνη ασφάλειας
6. Δεν φωνάζουμε μέσα στο λεωφορείο.
7. Υπακούμε πάντα τον οδηγό.
8. Περιμένουμε το σήμα του οδηγού του συνοδού ή του σχολικού τροχονόμου για να ανέβουμε και να κατέβουμε από το λεωφορείο και να διασχίσουμε ένα δρόμο.
9. Όταν είναι να διασχίσουμε ένα δρόμο περνάμε πάντα 5 βήματα μπροστά από το λεωφορείο και ποτέ από πίσω
10. Δεν συρόμαστε για οποιοδήποτε λόγο κάτω από ένα λεωφορείο

Φυσικά θα πρέπει να συσταθεί μία σχολική επιτροπή ασφάλειας όπου ένα από τα πρώτα μελήματά της είναι να καταρτίσει χάρτες ασφαλούς πρόσβασης στο σχολείο. Πάνω σε αυτούς τους χάρτες θα πρέπει να επισημανθούν στους μαθητές, οι κάθε λογής κίνδυνοι και σε συνεργασία με την τροχαία ή το τον Δήμο να γίνει προσπάθεια να εξαλειφθούν (Πχ μονοδρομήσεις η αποκλεισμός οδών κατά την ώρα της μετακίνησης των μαθητών, παρουσία τροχονόμων στις κεντρικές οδούς για μείωση ταχύτητας, διανομή φυλλαδίων για ευαισθητοποίηση των οδηγών κτλ).

Οι μαθητές που είναι μικρότεροι από 9 χρονών πρέπει να συνοδεύονται από ενήλικο και όταν πηγαίνουν και όταν έρχονται από το σχολείο και φυσικά πρέπει να συνοδεύονται μέχρι την στάση ακόμα και όταν χρησιμοποιούν το σχολικό λεωφορείο.

Είναι όμως γνωστό ότι τα κυριότερα προβλήματα δημιουργούνται από τους ίδιους τους γονείς. Συχνά διπλοπαρκάρουν μπλοκάροντας άλλα αυτοκίνητα ή αφήνουν τους μαθητές στη λάθος μεριά του δρόμου ή συχνότερα οδηγώντας οι ίδιοι και τα παιδιά τους χωρίς να φορούν την ζώνη ασφαλείας επειδή η διαδρομή είναι κοντινή.

Παραβίαση οποιουδήποτε κανόνα του κώδικα οδικής κυκλοφορίας βάζει σε κίνδυνο το παιδί μας και τα άλλα παιδιά. Αυτό πρέπει να το συνειδητοποιήσουμε όλοι.

Ο Σύλλογος γονέων και κηδεμόνων είναι αποφασισμένος να κάνει μια σειρά σεμιναρίων ασφάλειας και χρειαζόμαστε την βοήθεια όλων.