Ξεκινάμε ένα μεγάλο αφιέρωμα με θέμα τα παιχνίδια των γονιών μας. Τότε που παίζαμε στις αλάνες. Το πρώτο παιχνίδι που θα παρουσιάσουμε είναι η πασίγνωστη μακριά γαϊδούρα.
 |
| Καβάλησε και ο τελευταίος |
 |
| Τώρα αρχίζουν τα κουνήματα |
Τα παιδιά χωρίζονται σε δυο ομάδες. Η «μάνα» της οµάδας που τα «φυλάει» στέκεται µε την πλάτη στηριγμένη σ’ έναν τοίχο (ή δέντρο) κι όλα τ’ άλλα παιδιά σκυμμένα και πιασμένα γερά το καθένα απ’ τη μέση του μπροστινού του, µε το κεφάλι προφυλαγμένο κάτω απ’ τη μασχάλη του, σχηματίζουν τη «μακριά γαϊδούρα». Τα παιδιά της άλλης οµάδας παίρνουν φόρα και πηδούν ένα - ένα πάνω στις ράχες των σκυμμένων. Όταν σκαρφαλώσουν όλα, η «μάνα» αρχίζει να μετράει μέχρι το 10 γρήγορα, ενώ τα σκυμμένα παιδιά κάνουν ότι μπορούν για να ρίξουν τους «καβαλάρηδες» χωρίς όμως να σηκωθούν.
Σε μια άλλη παραλλαγή ο πρώτος καβαλάρης σχηματίζει με τα δάκτυλα του χεριού του έναν αριθμό και ρωτάει τον πρώτο «σκυμμένο» μονά ή ζυγά. Η μάνα βλέπει τον αριθμό αλλά δεν επιτρέπεται να τον πει.
Αν, πριν τελειώσει το μέτρηµα, κάποιο παιδί χάσει την ισορροπία του ή ακουμπήσει το πόδι του κάτω, «καίγεται» και μαζί του όλη η ομάδα του, που παίρνει τη θέση της άλλης. Στην περίπτωση μονών ζυγών οι ομάδες αλλάζουν θέση μετά από σωστή απάντηση.
Στην Αλβανία παίζουν μια παραλλαγή αυτού του παιχνιδιού που το ονομάζουν «Άλτι μπι λάλτι». Σε αυτή την παραλλαγή μόνο ένα παιδί είναι σκυμμένο. Τα υπόλοιπα παιδιά εκτός της «μάνας» που λέγεται και «μαξιλάρι» πηδούν διαδοχικά στη ράχη του. Αν απαντήσει σωστά στο μονά ζυγά ο καβαλάρης σκύβει και ο πρώην σκυμμένος παίρνει θέση τελευταίος στη σειρά για να πηδήξει.
 |
| Αλτι μπι λάλτι |
 |
| Μονά ζυγά |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου