Του Δ. Μπελεκούκια
Με αφορμή την ενημέρωση που είχαμε από τον Πρόεδρο κατά τη πρόσφατη συνεδρίαση του ΔΣ του Συλλόγου μας, προβληματίστηκα στο ρόλο που πρέπει να έχουν οι γονείς στην αντιμετώπιση της πολύπλευρης κρίσης[1] στην οποία περιδινείται το δημόσιο σχολείο. Χωρίς κάτι από τα παρακάτω αναγραφόμενα να αποτελεί νύξη για το Α Δημοτικό σχολείο Νέας Μάκρης θα επιχειρήσω να θέσω δημόσια τις σκέψεις μου σχετικά με το ποιοι οι ρόλοι που δικαιούνται και επιβάλλεται να επωμιστούν οι Σύλλογοι Γονέων των δημόσιων σχολείων;
α) Θεμελιώδη ρόλο συνιστά η πρόβλεψη και η φροντίδα για την υλικοτεχνική υποδομή και την έγκαιρη προετοιμασία ή επιδιόρθωση τυχόν ελλείψεων του σχολείου σε επίπεδο κτιριακό, εργαστηρίων ή εποπτικού υλικού. Τούτο ασφαλώς αποτελεί καθήκον της δημοτικής αρχής, αλλά είναι γνωστή τοις πάσιν η απροθυμία πολλών δημοτικών αρχών να ανταποκριθούν στο ρόλο τους αυτό, μολονότι εισπράττουν χρηματικά κονδύλια ακριβώς γι’ αυτόν το σκοπό. Αν λοιπόν ο Σύλλογος Γονέων δεν πιέζει και δεν ενημερώνει για τις ανάγκες του σχολείου, το κτίριο αργά ή γρήγορα θα περιπέσει σε κατάσταση εγκατάλειψης και θα επηρεάσει ασφαλώς και τη διάθεση των μαθητών για μάθηση.
β) Ουσιώδη ρόλο του Συλλόγου συνιστά επίσης η φροντίδα για την έγκαιρη και πλήρη στελέχωση του σχολείου με το κατάλληλο διδακτικό και βοηθητικό προσωπικό. Από την πρώτη μέρα του διδακτικού έτους ο Σύλλογος έχει καθήκον να πιέσει και να συνδράμει στο έργο της Διεύθυνσης ώστε να στελεχωθεί επαρκώς το σχολείο προκειμένου να μη χαθεί ούτε μία διδακτική ώρα.
γ) Ως Σύλλογος Γονέων έχει επίσης καθήκον να γνωρίζει περιπτώσεις μαθητών που αντιμετωπίζουν προβλήματα ποικίλα, όπως οικονομική δυσχέρεια, διαταραγμένες οικογενειακές σχέσεις ή και τάσεις περιθωριακής συμπεριφοράς (ναρκωτικά, συμμορίες κτλ.) και να ενημερώνει το Σύλλογο Διδασκόντων προκειμένου από κοινού να αντιμετωπιστεί το τυχόν πρόβλημα, ώστε να βοηθηθεί ο μαθητής.
δ) Μέσα στα άτυπα αλλά ουσιαστικά καθήκοντα του Συλλόγου Γονέων είναι και ο έλεγχος της ανταπόκρισης των διδασκόντων στα διδακτικά τους τουλάχιστον καθήκοντα. Αν δηλαδή πληροφορείται ότι ο χ ή ο ψ εκπαιδευτικός δεν ασκεί το διδακτικό του έργο, έχει χρέος ο Σύλλογος να φέρει το θέμα στη Διεύθυνση του σχολείου και να ζητήσει να επιληφθεί ο Διευθυντής. Τα «στραβά μάτια» ή η αδιαφορία για τα παρόμοια συμπτώματα έχουν οδηγήσει το σημερινό δημόσιο σχολείο στη χειμάζουσα κατάσταση στην οποία βρίσκεται. Βεβαίως το θέμα είναι ιδιαίτερα λεπτό αφού η πληροφόρηση των γονέων γίνεται από τα παιδιά τους τα οποία όσο είναι στο Δημοτικό σχολείο δεν έχουν την απαιτούμενη κρίση να κρίνουν τους εκπαιδευτικούς τους αλλά και οι γονείς συχνά δεν έχουν το απαιτούμενο υπόβαθρο για να κρίνουν. Όμως στα πλαίσια της καλής πίστης και της συνεργασίας οτιδήποτε πέφτει στην αντίληψη των γονέων στον τομέα αυτό πρέπει να συζητείται με την Διεύθυνση.
ε) Παρομοίως ο Σύλλογος Γονέων επιβάλλεται να επιλαμβάνεται προβλημάτων αντιπαιδαγωγικής έως και βάναυσης συμπεριφοράς διδασκόντων και να ζητά την αντιμετώπισή τους. Για μια ακόμη φορά θεωρώ αναγκαίο να τονίσω ότι δεν υπάρχει η παραμικρή νύξη για κάποιον από τους διδάσκοντες στο σχολείο μας και η παραπάνω αρχή αποτελεί γενικότητα
στ) Ασφαλώς, ο Σύλλογος Γονέων χρειάζεται να είναι πολιτικοποιημένο όργανο, αφού και η εκπαίδευση και η πηγή των προβλημάτων της είναι κατ’ εξοχήν πολιτικές. Συνιστά όμως απαράδεκτη συμπεριφορά ο κομματικός διαγκωνισμός για τον έλεγχο του Συλλόγου και εν συνεχεία η μετατροπή του σε κομματικό φερέφωνο.
Τέλος ας υπενθυμίσουμε και την άλλη ιδιότητά των γονέων, εκείνη του εργοδότη των εκπαιδευτικών. Μπορεί η οικονομική συνεισφορά τους να είναι έμμεση, αφού διαμεσολαβεί το κατά τεκμήριο διεφθαρμένο κράτος, αλλά δεν παύει να είναι ουσιαστική.
Επιλογικά ας σημειώσω την προσωπική μου πεποίθηση ότι ίσως ο Σύλλογος Γονέων μπορεί να λειτουργεί ως η αφετηρία και ο αρχικός μοχλός για την αναγέννηση ενός σχολείου.
Θα ήθελα τους προβληματισμούς και τα σχόλιά σας ζητώντας να μου συγχωρεθεί το όποιο αυστηρό ύφος διαφαίνεται στο κείμενο.
[1] Η κρίση έχει την έννοια της απαξίωσης του Δημόσιου σχολείου από πολλούς, της υποβάθμισης που επιχειρείται με την μείωση των δαπανών , της προχειρότητας με την οποία εισάγονται νεωτερισμοί κτλ
Πολύ θετικές απόψεις,τεκμηριωμένες και σφαιρικές.Νομίζω πως το αποτέλεσμα θα γίνει γρήγορα αισθητό στο σχολείο μας.
ΑπάντησηΔιαγραφή