Η σημερινή ανάρτηση είναι πολύ σημαντική για όλους εμάς που είμαστε γονείς μικρών παιδιών. Τα στοιχεία που παρουσιάζουμε είναι από το άρθρο του Ζάχου Μουλινού το οποίο μπορείτε να διαβάσετε από το «Έθνος online» Η έξαρση του φαινομένου της παιδεραστίας αποτελεί στοιχείο μιας γενικότερης παρακμής, μιας εποχής που γεμίζει με φόβο τους γονείς.
Από τις μεγαλύτερες υποθέσεις παιδεραστίας που είχαν συγκλονίσει ολόκληρη την Ευρώπη ήταν η υπόθεση Ντιτρού τον Αύγουστο του 1996. Ενός ανθρωπόμορφου τέρατος, που είχε απαγάγει και βιάσει έξι μικρά κορίτσια και είχε δολοφονήσει τα τέσσερα από αυτά.
Οι εκτιμήσεις των ειδικών και των στατιστικών δεδομένων, όμως, καταδεικνύουν ότι και στη χώρα μας κάνει σταθερά βήματα. Έχουμε πάρει ήδη παράσημο στη «λίστα της φρίκης», μετά τη σεξουαλική κακοποίηση βρέφους επτά ημερών. Το 1995 ήταν 250 παιδιά, ηλικίας δεκατριών με δεκαοκτώ ετών, που είχαν πέσει θύματα σεξουαλικής κακοποίησης στην Ελλάδα. Υπολογίζεται ότι σήμερα στη χώρα μας περίπου το 15% και των δύο φύλων έχει πέσει θύμα σεξουαλικής κακοποίησης στην παιδική ηλικία.
Η παιδοφιλία-παιδεραστία είναι μια διαστροφή. Αυτά τα άτομα έχουν έντονες φαντασιώσεις για σεξουαλική δραστηριότητα με παιδιά, τις οποίες συχνά πραγματοποιούν. Το παιδί που είναι αντικείμενο της διαστροφής τους μπορεί να είναι ακόμα και μέσα από το οικογενειακό τους περιβάλλον. Η σχέση τους με το παιδί μπορεί να περιοριστεί σε οπτική επαφή, που πιθανόν να συνοδεύεται από αυνανιστική δραστηριότητα, ή μπορεί να συνδυαστεί με βιασμό.
Το Ιντερνετ
Το μεγαλύτερο βήμα εξέλιξης στην ιστορία της παιδοφιλίας-παιδεραστίας, σύμφωνα με τους ερευνητές, είναι το Διαδίκτυο. Τα δωμάτια επικοινωνίας (chat rooms), καθώς και οι σελίδες κοινωνικής διαδικτύωσης (βλέπε Facebook) παρέχουν στους παιδόφιλους τις κατάλληλες προϋποθέσεις για να εντοπίζουν τους στόχους τους.
Σύμφωνα με το Τμήμα Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος, από την 1/1/2005 μέχρι τις 30/6/2009 αντιμετώπισε 56 υποθέσεις παιδικής πορνογραφίας στο Διαδίκτυο, από τις οποίες συνελήφθησαν 78 άτομα. Όπως αναφέρεται σε έρευνες, ο τζίρος της παιδικής πορνογραφίας στο σύνολο του Διαδικτύου υπερβαίνει τα τρία δισεκατομμύρια ευρώ ανά έτος και ο αριθμός τον ιστοσελίδων παιδικού πορνογραφικού υλικού τα τελευταία δέκα χρόνια αυξήθηκε κατά 345%.
ΛΟΓΩ ΤΟΥ ΦΟΒΟΥ ΣΤΙΓΜΑΤΙΣΜΟΥ
Καταγγέλλεται μόλις το 40% των περιστατικών κακοποίησης
Μετά την κύρωση και εφαρμογή της Σύμβασης του Συμβουλίου της Ευρώπης για την προστασία των παιδιών κατά της γενετήσιας εκμετάλλευσης και κακοποίησης (Νόμος 3727/2008) τα πράγματα έγιναν πιο αυστηρά.
Το Αρθρο 1 του νόμου που απαγορεύει την άσκηση επαγγέλματος που συνεπάγεται επαφή με παιδιά στον δημόσιο ή ιδιωτικό τομέα σε όσους όχι μόνο έχουν καταδικαστεί αλλά και σε όσους διώκονται για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας παιδιών και της οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής παιδιών.
Τα Αρθρα 7 και 8, το πρώτο για την τήρηση απόλυτης προτεραιότητας για την περάτωση της ανάκρισης και για την προστασία μαρτύρων κατά την ποινική διαδικασία, κάτι που υπήρχε μόνο σε υποθέσεις τρομοκρατίας.
Οι ποινές φυλάκισης ξεκινούν από τουλάχιστον έναν χρόνο σε περιπτώσεις διακίνησης πορνογραφικού υλικού και με χρηματικές ποινές 10.000-100.000 € και τουλάχιστον τα δέκα χρόνια σε περιπτώσεις προαγωγής ανηλίκου.
Το πιο ανησυχητικό, όμως, είναι ότι ένα πολύ μικρό ποσοστό, μόλις το 40%, βρίσκει το κουράγιο να καταγγείλει περιστατικά σεξουαλικής κακοποίησης, επειδή ο φόβος του στιγματισμού από την κοινωνία αποτελεί έναν από τους σοβαρότερους παράγοντες «συγκάλυψης» τέτοιων εγκλημάτων.
Οι γονείς, σύμφωνα με τους ερευνητές, πρέπει να μιλούν στα παιδιά τους για τη διαφορά του καλού και του κακού αγγίγματος, να ελέγχουν την πρόσβασή τους στο Διαδίκτυο, καθώς και να τα προειδοποιούν για τους κινδύνους που ελλοχεύουν σε αυτό, με σκοπό την πρόληψη. Επίσης πρέπει να έχουν εμπιστοσύνη στα λεγόμενα των παιδιών τους, καθώς το 95% των θυμάτων σεξουαλικής κακοποίησης καταγγέλλει πραγματικά γεγονότα.
ΤΟ ΠΡΟΦΙΛ ΕΝΟΣ ΠΑΙΔΕΡΑΣΤΗ
Επιλέγουν επαγγέλματα που επιτρέπουν επαφή με παιδιά
Οι παιδεραστές ανήκουν σε όλα τα κοινωνικά στρώματα. Κατά 90% είναι άνδρες μεταξύ 35 έως 45 ετών. Συχνά επιλέγουν επαγγέλματα που τους επιτρέπουν την καθημερινή επαφή με τα παιδιά (δάσκαλοι, γυμναστές, επιστάτες). Σχεδόν πάντα έχουν δικά τους παιδιά. Οι περισσότεροι, σε ποσοστό 50%, από τους συλληφθέντες για παιδεραστία είναι φίλοι, συγγενείς ή γνωστοί του παιδιού.
Αρέσκονται σε πράγματα που αρέσουν στα παιδιά, όπως για παράδειγμα οι συλλογές ακριβών και δημοφιλών παιχνιδιών ή κατοικιδίων που τα χρησιμοποιούν ως «δολώματα». Επίσης τους αρέσει να κρατάνε ενθύμια από τα θύματά τους και συνήθως έχουν στην κατοχή τους μεγάλες συλλογές πορνογραφικού υλικού. Οι περισσότεροι έχουν κακοποιηθεί και οι ίδιοι στην παιδική τους ηλικία.
Τα σύμβολα των παιδεραστών
Σύμφωνα με έγγραφο του FBI, που είχε στο παρελθόν διαρρεύσει στο Διαδίκτυο, τα μέλη των παιδοφιλικών «οργανώσεων» χρησιμοποιούν διάφορα είδη συμβόλων και λογότυπων για να αναγνωρίζονται μεταξύ τους. Έτσι γνωστοποιούν στα υπόλοιπα μέλη τις σεξουαλικές τους προτιμήσεις καθώς και τις ταυτότητες (γένος-ηλικία) των «στόχων» τους. Με βραχιόλια, δαχτυλίδια, τατουάζ ακόμα και νομίσματα υπηρετούν αυτό τον αρρωστημένο σκοπό.
 |
| Σύμβολα παιδεραστών σε κοσμήματα ακόμα και σε κέρματα |
Τα σύμβολα πιο συγκεκριμένα είναι:
 |
| Τα 4 σύμβολα όπως επεξηγούνται παρακάτω |
Το BLogo, «boylover» που συμβολίζεται από δύο μπλε τρίγωνα, το ένα μέσα στο άλλο, σε σπειροειδή μορφή, και υποδηλώνει την προτίμηση στα αγόρια.
Το LBLogo, «littleboylover», που συμβολίζεται από ένα παρόμοιο σχέδιο του Blogo, χωρίς γωνίες, και υποδηλώνει την προτίμηση στα μικρά αγόρια.
Το Glogo, «Girllover», που συμβολίζεται από δύο καρδιές η μία μέσα στην άλλη και υποδηλώνει την προτίμηση στα κορίτσια.
Το Clogo, «Childlover», που συμβολίζεται από μια πεταλούδα που τα φτερά της έχουν σχήμα καρδιάς και υποδηλώνει την προτίμηση και στα δύο φύλα.
